داروی بوپروپیون چیست؟
بوپروپیون با نام تجاری ولبوترین (wellbutrin) یک داروی ضدافسردگی آتیپیک است که بهعنوان داروی کمک به کاهش میل و اثرات ترک نیکوتین نیز مورد استفاده قرار میگیرد. پس از سرترالین، سیتالوپرام و فلوکستین، بوپروپیون چهارمین ضدافسردگی است که در آمریکا تجویز میشود. بوپروپیون برای درمان اختلال بیشفعالی یا کمبود توجه نیز ممکن است به کار رود. اثر ضدافسردگی بوپروپیون ممکن است تا ۴ هفته بعد از شروع درمان مشهود نباشد. بوپروپیون یک مهارکننده نسبتا خالص جذب مجدد نوراپینفرین با کم و بیش فعالیت بلوکهکننده مجدد دوپامین است. بوپروپیون اثر بالینی قابل توجهی روی هدایت قلبی یا تعداد نبض نداشته و هیپوتانسیون اورتواستاتیک مهمی به وجود نمیآورد. اثرات جانبی آنتیکولینرژیک آن هم کم است.
راهنمای عمومی برای مصرف صحیح دارو:
در صورت موارد زیر با پزشک مشورت کنید:
1- وجود هرگونه حساسیت
2- ابتلا به بیماری های دیگر
3- بارداری یا شیردهی
4- اختلال حافظه
5- استفاده از سایر داروها
مقدار و نحوه مصرف دارو:
مقدار مصرف هر دارو توسط پزشک تعیین می گردد ولی به صورت معمول به نحو زیر است:
بزرگسالان:
در شروع 100 میلی گرم دو بار در روز
کودکان:
فقط توسط پزشک تحویز می شود.
عوارض جانبی دارو:
هر دارو در کنار اثرات مفید خود دارای یک سری اثرات ناخواسته می باشد. اگرچه تمام این اثرات ناخواسته در یک فرد بروز نمی کند اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه کنید و به خاطر داشته باشید که عوارض داروها به مراتب کمتر از عوارض عدم مصرف آنها می باشد.
1- اضطراب
2- وزوز گوش
3- سردرد شدید
4- بثورات جلدی
موارد احتیاط:
- در طول مصرف این دارو بخصوص در چندماه اول درمان، به منظور بررسی پیشرفت درمان و کمک به کاهش عوارض ناخواسته، به طور منظم به پزشک خود مراجهه نمایید.
- شروع مصرف این دارو باید حداقل 14 روز از قطع مصرف یک داروی منوآمین اکسیداز فاصله داشته باشید.
- در حین مصرف این دارو، از مصرف نوشابه های حاوی الکل خودداری نمایید، زیرا الکل خطر بروز حملات تشنجی را افزایش میدهد.
- از واکنش خود نسبت به این دارو قبل از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارد، اطمینان حاصل نمایید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.