داروی ترانکوپین چیست؟
داروی ترانکوپین برای درمان اسکیزوفرنی، اختلال دو قطبی و سایر اختلالات ذهنی به کار برده می شود. نیمه عمر ترانکوپین در حدود 6 ساعت است و پس از تجویز خوراکی سریعا جذب می گردد، ضمنا توسط کبد متابولیزه می شود. هنوز به طور قطع مکانیسم اثر داروی ترانکوپین مشخص نگردیده است اما این دارو سبب آنتاگونیزه کردن رسپتورهای D2 و۵-HT2 می گردد. همچنین ممکن است بخشی از اثرات دارو ناشی از آنتاگونیزه کردن رسپتورهای ۵-HT1A، D1، H1، Alpha1، Alpha2 باشد.
راهنمای عمومی برای مصرف صحیح دارو:
در صورت موارد زیر با پزشک مشورت کنید:
1- درصورت حساسیت به دارو یا هریک از اجزای تشکیل دهنده آن
2- مصرف دارو در سالمندان مبتلا به آلزایمر و کودکان
3- در روزهای اولیه شروع درمان، رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند، با احتیاط صورت گیرد.
4- در بیماران قلبی، مبتلایان به سرطان، نارسایی کبدی و کلیوی و افرادی که سابقه تشنج دارند
5- در صورت مصرف نوشابه های الکلی و سایر داروهای آرام بخش
مقدار و نحوه مصرف دارو:
دوز اولیه 25 میلی گرم دو بار در روز که در صورت نیاز و تحمل بیمار به تشخیص پزشک تا 300 میلی گرم در روز می تواند افزایش یابد.
عوارض جانبی دارو:
هر دارو در کنار اثرات مفید خود دارای یک سری اثرات ناخواسته می باشد. اگرچه تمام این اثرات ناخواسته در یک فرد بروز نمی کند اما در صورت بروز هر مشکلی به پزشک خود مراجعه کنید و به خاطر داشته باشید که عوارض داروها به مراتب کمتر از عوارض عدم مصرف آنها می باشد.
1- تنگی نفس
2- سختی در بلع و تکلم
3- کندی حرکت و عدم تعادل
4- افت فشار خون
5- سرگیجه
6- لرزش دستها و انگشتان
موارد احتیاط:
- در دوران بارداری با نظر پزشک متخصص مصرف شود.
- در دوران شیردهی توصیه نمی شود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.